NASAnın Lucy uzay aracı hafta sonu Donaldjohanson adı verilen uzay kayasını ikinci kez görüntüledi.
Lucy Uzun Menzilli Keşif Görüntüleyicisi (LLORRI) yaklaşık iki saniyelik aralıklarla görüntüler çekerken uzun asteroitin yaklaşık 965 bin 606 kilometre yakınına gitti. Lucynin Southwest Araştırma Enstitüsündeki baş araştırmacısı Hal Levisona göre sonuçlar asteroitin çarpıcı derecede karmaşık yapısını gözler önüne seriyor. Levison görüntüler hakkında 21 Nisanda NASAya yaptığı açıklamada, Karmaşık yapıları ayrıntılı olarak incelediğimizde, Güneş Sistemimizdeki gezegenleri oluşturan yapı taşları ve çarpışma süreçleri hakkında önemli bilgiler ortaya çıkaracağız ifadelerini kullandı.
Uzay kayasına yakından bakışta gökbilimciler birkaç ayrıntı fark ettiler.
Asteroitin son hali muhtemelen iki küçük kayanın çarpışmasıyla oluştu. Çünkü, Donaldjohansonın kendine has bir bağlanma şekli var.
Bir boynu andıran bu garip şekil, daha önceki 10 günlük parlaklık değişim periyodunu da doğruluyor. Öte yandan son bulgular asteroitin ilk tahminlere göre çok daha büyük olduğunu gösteriyor.
Uzay kayası 8 kilometre uzunluğunda ve 3.21 kilometre genişliğinde olmasıyla aslında Lucynin görüş alanından çıkıyor.
Bu sebeple, ek verilerin tekrar işlenmesi ve ayrıştırılması gerekiyor. Karşılaşma, Lucynin fırlatılmasından 3,5 yıl sonra ve Selam adı verilen mini uydunun yanından geçmesinden tam 17 ay sonra gerçekleşti.
NASA Genel Merkezindeki Gezegen Bilimi Bölümünde Güneş Sistemindeki küçük cisimler konusunda baş bilim insanı olan Dr.
Thomas Statler, 989 milyon dolarlık Lucy misyonununda kaydedilen ilk görüntülerin aracın muazzam yeteneklerini gösterdiğini söyledi.İlerleyen aylar boyunca araştırmacılar Lucynin siyah beyaz görüntüleyicisinin yanı sıra renkli görüntüleyicisinden, kızılötesi spektrometresinden ve termal kızılötesi spektrometresinden veri toplayacak, işleyecek ve analiz edecek.
Uzay aracının bu yılın çoğunu ana asteroit kuşağı boyunca seyahat ederek geçirmesi planlanıyor.
RSS